FTP
FTP (ang. File Transfer Protocol)
FTP to protokół transferu plików, protokół
komunikacyjny typu klient-serwer,
wykorzystujący połączenie TCP, umożliwiający
dwukierunkowy transfer plików
w układzie serwer FTP–klient FTP. FTP jest zdefiniowany przez IETF w
dokumencie RFC 959. FTP jest protokołem 8-bitowym i dlatego nie
wymaga kodowania danych do 7 bitów, tak jak
w przypadku poczty elektronicznej.
Do komunikacji wykorzystywane są dwa połączenia TCP.
Jedno z nich jest połączeniem sterującym, za pomocą którego
przesyłane są polecenia, a drugie służy do transmisji danych.
Połączenie za pomocą protokołu FTP (krótko: połączenie FTP)
może działać w dwóch trybach: aktywnym i pasywnym:
Jeżeli połączenie FTP działa w trybie aktywnym,
używa portu 21 dla poleceń (zestawiane przez klienta)
i portu 20 do przesyłu danych (zestawiane przez serwer)
Jeżeli połączenie FTP pracuje w trybie pasywnym, używa
portu 21 dla poleceń i portu o numerze powyżej 1024 do
transmisji danych (obydwa połączenia zestawiane są przez
klienta).
FTPS
FTPS (FTP Secure / FTP-SSL)
FTPS to rozszerzenie protokołu File Transfer Protocol (FTP),
umożliwiające wsparcie dla szyfrowanych
protokołów Transport Layer Security (TLS) oraz Secure
Sockets Layer (SSL).
FTPS nie powinien być mylony z niekompatybilnym
protokołem SSH File Transfer Protocol (SFTP),
stanowiącym podsystem dla protokołu SSH. Różni się
on też od protokołu Secure FTP, stosowanego jako
tunelowanie FTP poprzez połączenie SSH (FTP over
SSH').
FTPS używa portu 990 TCP dla kontroli przesyłu oraz
989 TCP dla transferu danych w trybie aktywnym.
SFTP
SFTP (ang. SSH File Transfer Protocol)
SFTP to protokół komunikacyjny typu klient-serwer, który umożliwia
przesyłanie plików poprzez sieć TCP/IP.
Przesyłając plik przy użyciu protokołu FTP uzyskujemy dobre
przepływności, ale nie zyskujemy bezpieczeństwa –
nasze hasła i dane nie są szyfrowane podczas przysyłania, co
potencjalnie stwarza zagrożenie ich kradzieży.
Znaczną poprawę bezpieczeństwa przynosi protokół SFTP,
który nie wymaga obecności serwera FTP, a przesyłane
dane są szyfrowane z wykorzystaniem klucza szyfrującego.
SFTP nie powinien być mylony z protokołem FTPS, który jest
rozszerzeniem protokołu FTP.
Czym różni się FTP od FTPS i SFTP?
Używanie protokołu FTP ma jedną poważną wadę – dane wysyłane tym protokołem są niezaszyfrowane. Oznacza to, że można podejrzeć zawartość pakietów wysyłanych do serwera, w tym także pakietów zawierających nasz login i hasło do FTP. Zatem przy korzystaniu z protokołu FTP istnieje realne ryzyko wycieku naszych danych dostępowych do serwera.
Dużo bezpieczniej skorzystać z protokołu FTPS (FTP Secure i FTP-SSL) – działa on jak protokół FTP z tą różnicą, że wysyłane pakiety są szyfrowane. Dzięki temu podejrzenie danych wysyłanych w pakietach jest bardzo utrudnione lub wręcz niemożliwe.
FTPS jest z kolei często mylony z SFTP (SSH File Transfer Protocol) – tak naprawdę to dwa zupełnie różne rodzaje komunikacji, których częścią wspólną jest szyfrowanie pakietów.
W protokole FTPS szyfrowaniu poddawane są tylko login i hasło.
SFTP działa tak naprawdę jak połączenie SSH z serwerem. Zaletą SFTP jest możliwość wykorzystania przy autoryzacji kluczy publicznych zamiast haseł. Dzięki temu możemy zamiast wielu haseł do różnych serwerów korzystać ze swojego klucza.
W porównaniu do protokołu FTP oraz FTPS protokół SFTP zapewnia szyfrowanie zarówno przesyłanych danych, jak i samego loginu i hasła.
Wspomniane protokoły różnią się też wykorzystywanym portem:
- FTP korzysta z portów 20 i 21,
- FTPS korzysta z portów 989 i 990,
- SFTP korzysta z portu 22.
Protokoły poczty e-mail
Poczta elektroniczna stosuje dwa współpracujące ze sobą protokoły warstwy aplikacji. Jeden służy do wysyłania poczty i jest to protokół SMTP, a drugi do odbierania wiadomości i jest nim POP3. Obecnie do odbierania poczty elektronicznej stosowany może być również protokół IMAP. Protokoły te ściśle powiązane są z aplikacjami, czyli procesami uruchomionymi zarówno na komputerze klienckim gdzie tworzona i odbierana jest wiadomość, jak również na serwerze. Procesy te to MUA (z ang. Mail User Agent), MTA (z ang. Mail Transfer Agent) oraz MDA (za ang. Mail Delivery Agent), Proces MUA działa na urządzeniu klienckim, natomiast pozostałe dwa na serwerach pocztowych.
IMAP
IMAP to internetowy protokół pocztowy zaprojektowany jako następca POP3. W przeciwieństwie do POP3, który umożliwia jedynie pobieranie i kasowanie poczty, IMAP pozwala na zarządzanie wieloma folderami pocztowymi oraz pobieranie i operowanie na listach znajdujących się na zdalnym serwerze.
IMAP pozwala na ściągnięcie nagłówków wiadomości i wybranie, które z wiadomości chcemy ściągnąć na komputer lokalny. Pozwala na wykonywanie wielu operacji, zarządzanie folderami i wiadomościami. IMAP4 korzysta z protokołu TCP oraz portu 143, natomiast IMAPS – również korzysta z TCP oraz portu 993.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL