Zadanie dotyczące FTP, FTPS, SFTP, IMAP.
FTP
FTP to protokół transferu plików, protokół
komunikacyjny typu klient-serwer,
wykorzystujący połączenie TCP, umożliwiający
dwukierunkowy transfer plików
w układzie serwer FTP–klient FTP.
FTP jest zdefiniowany przez IETF w
dokumencie RFC 959.
FTP jest protokołem 8-bitowym i dlatego nie
wymaga kodowania danych do 7 bitów, tak jak
w przypadku poczty elektronicznej.
Do komunikacji wykorzystywane są dwa połączenia TCP.
Jedno z nich jest połączeniem sterującym, za pomocą którego
przesyłane są polecenia, a drugie służy do transmisji danych.
Połączenie za pomocą protokołu FTP (krótko: połączenie FTP)
może działać w dwóch trybach: aktywnym i pasywnym:
Jeżeli połączenie FTP działa w trybie aktywnym,
używa portu 21 dla poleceń (zestawiane przez klienta)
i portu 20 do przesyłu danych (zestawiane przez serwer)
Jeżeli połączenie FTP pracuje w trybie pasywnym, używa
portu 21 dla poleceń i portu o numerze powyżej 1024 do
transmisji danych (obydwa połączenia zestawiane są przez
klienta).
FTPS
FTPS to rozszerzenie protokołu File Transfer Protocol (FTP),
umożliwiające wsparcie dla szyfrowanych
protokołów Transport Layer Security (TLS) oraz Secure
Sockets Layer (SSL).
FTPS nie powinien być mylony z niekompatybilnym
protokołem SSH File Transfer Protocol (SFTP),
stanowiącym podsystem dla protokołu SSH. Różni się
on też od protokołu Secure FTP, stosowanego jako
tunelowanie FTP poprzez połączenie SSH (FTP over
SSH').
FTPS używa portu 990 TCP dla kontroli przesyłu oraz
989 TCP dla transferu danych w trybie aktywnym.
SFTP
SFTP (ang. SSH File Transfer Protocol) to bezpieczny protokół transmisji
plików typu klient – serwer, który możesz wykorzystać do przesyłania plików (np. stron WWW) na serwer
oraz ich pobierania z serwera, podobnie jak FTP. przesyłając plik przy użyciu protokołu FTP uzyskujemy dobre
przepływności, ale nie zyskujemy bezpieczeństwa –
nasze hasła i dane nie są szyfrowane podczas przysyłania, co
potencjalnie stwarza zagrożenie ich kradzieży.
znaczną poprawę bezpieczeństwa przynosi protokół SFTP,
który nie wymaga obecności serwera FTP, a przesyłane
dane są szyfrowane z wykorzystaniem klucza szyfrującego.
SFTP nie powinien być mylony z protokołem FTPS, który jest
rozszerzeniem protokołu FTP.
Czym różni się FTP od FTPS i SFTP?
Używanie protokołu FTP ma jedną poważną wadę – dane
wysyłane tym protokołem są niezaszyfrowane. Oznacza to,
że można podejrzeć zawartość pakietów wysyłanych do
serwera, w tym także pakietów zawierających nasz login i
hasło do FTP. Zatem przy korzystaniu z protokołu FTP
istnieje realne ryzyko wycieku naszych danych
dostępowych do serwera.
Dużo bezpieczniej skorzystać z protokołu FTPS (FTP Secure i
FTP-SSL) – działa on jak protokół FTP z tą różnicą, że wysyłane
pakiety są szyfrowane. Dzięki temu podejrzenie danych
wysyłanych w pakietach jest bardzo utrudnione lub wręcz
niemożliwe.
FTPS jest z kolei często mylony z SFTP (SSH File Transfer
Protocol) – tak naprawdę to dwa zupełnie różne rodzaje
komunikacji, których częścią wspólną jest szyfrowanie
pakietów.
W protokole FTPS szyfrowaniu poddawane są tylko login i
hasło.
SFTP działa tak naprawdę jak połączenie SSH z serwerem.
Zaletą SFTP jest możliwość wykorzystania przy autoryzacji
kluczy publicznych zamiast haseł. Dzięki temu
możemy zamiast wielu haseł do różnych serwerów korzystać
ze swojego klucza.
W porównaniu do protokołu FTP oraz FTPS protokół SFTP
zapewnia szyfrowanie zarówno przesyłanych danych, jak i
samego loginu i hasła.
Wspomniane protokoły różnią się też
wykorzystywanym portem:
- FTP korzysta z portów 20 i 21,
- FTPS korzysta z portów 989 i 990,
- SFTP korzysta z portu 22.
Protokoły poczty e-mail
Poczta elektroniczna stosuje dwa współpracujące ze sobą protokoły warstwy aplikacji. Jeden służy do wysyłania poczty i jest to protokół SMTP, a drugi do odbierania wiadomości i jest nim POP3. Obecnie do odbierania poczty elektronicznej stosowany może być również protokół IMAP. Protokoły te ściśle powiązane są z aplikacjami, czyli procesami uruchomionymi zarówno na komputerze klienckim gdzie tworzona i odbierana jest wiadomość, jak również na serwerze. Procesy te to MUA (z ang. Mail User Agent), MTA (z ang. Mail Transfer Agent) oraz MDA (za ang. Mail Delivery Agent), Proces MUA działa na urządzeniu klienckim, natomiast pozostałe dwa na serwerach pocztowych.
IMAP
IMAP to internetowy protokół pocztowy zaprojektowany jako następca POP3. W przeciwieństwie do POP3, który umożliwia jedynie pobieranie i kasowanie poczty, IMAP pozwala na zarządzanie wieloma folderami pocztowymi oraz pobieranie i operowanie na listach znajdujących się na zdalnym serwerze.
Umożliwia operowanie na wiadomościach i folderach (tworzenie, usuwanie, przenoszenie) bezpośrednio na serwerze. Dane dla konta pocztowego, widoczne w kliencie pocztowym zainstalowanym na dowolnym komputerze oraz w programie Cloud Mail, są zawsze zsynchronizowane.
W przeciwieństwie do protokołu POP3, protokół IMAP umożliwia pobieranie nagłówków wiadomości bez konieczności pobierania na lokalny komputer kompletnej zawartości wszystkich maili wraz z załącznikami. Pobieranie jedynie nagłówków wiadomości e-mail znacznie ogranicza objętość transferowanych danych, dlatego protokół IMAP doskonale sprawdza się w obsłudze poczty na urządzeniach mobilnych.
Umożliwia dostęp do jednego konta pocztowego wielu użytkownikom jednocześnie.
Wiadomości odczytane przy użyciu protokołu IMAP nadal są przechowywane na serwerze.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL